De wederopbouw na de aardbeving, zoals we dat eind 2019 gezien en gehoord hebben …
De situatie eind 2019
Na de eerste en tweede aardbeving gebeurde er lange tijd niets behalve noodhulp. Men kon niet aan de slag met wederopbouw. Enerzijds had dit te maken met de maandenlange naschokken tot wel 4 op de schaal van Richter. Deze naschokken vonden dagelijks meerdere keren plaats. Verder had het ambtenarenapparaat tijd nodig om nieuwe regels op te stellen voor aardbevingsbestendige bouw. Het was dus ook niet toegestaan om al te bouwen. En met al die nabevingen haalde ook niemand het in zijn hoofd om alvast te beginnen. Het duurde een jaar voordat de nieuwe regels van kracht werden. De uitwerking was echter nog niet duidelijk en ook wat de beloftes van de regering voor steun van particulieren waard waren.
Wij waren daar niet van afhankelijk en konden al eerder beginnen met de wederopbouw van de scholen, om te beginnen in Daduwa en Utargot. Grote NGO’s konden pas een half tot een heel jaar later beginnen, omdat voor hen aparte regelingen opgesteld moesten worden en de regering de controle wilde houden over wie waar aan de slag ging. Allengs werden de regels voor particulieren duidelijker en zag je overal –zowel in stedelijk gebied als op het platteland- bouwactiviteiten ontstaan. Particulieren konden tot ca 2400 euro subsidie krijgen en zachte leningen. Pas in 2018 zag je dat veel geld werd vrijgemaakt voor de wederopbouw van scholen. De herbouw van scholen in bergdorpen waar wij een start gemaakt hadden, werd in een aantal gevallen door de regering overgenomen. Dit kon echter van district tot district kon verschillen, in het district Rasuwa was er geen hulp in veraf gelegen bergdorpen. Dat had naar ons idee vooral te maken met de bereidheid van ambtenaren om verre en moeilijke reizen te ondernemen. Maar over het geheel genomen hebben we het idee dat de Nepalese regering heel positief is omgegaan met de besteding van de aardbevingsgelden.
Daarnaast is het zo dat de allerarmsten en juist de meest behoeftigen niet van allerlei subsidieregelingen kunnen profiteren. Je kunt bijvoorbeeld 2500 euro subsidie krijgen voor de wederopbouw van je huis, maar dit gebeurt stapsgewijs. Je moet eerst gaan bouwen en dan aantonen dat je nieuwbouw aan bepaalde voorwaarden voldoet. Maar voor bijna iedereen is dat alleen mogelijk als je een lening bij de bank krijgt. Hoewel het dan om een zachte lening gaat, wil de bank garanties dat je de lening kunt afbetalen en kun je dat niet, dan krijg je geen lening en kom je niet in aanmerking voor een susidie van de regering. Dat is bijvoorbeeld het geval bij alleenstaande moeders met een meervoudig gehandicapt kind. Na de aardbeving woonden ze in golfplaten noodwoningen. Ze zijn daar nu uitgezet en moeten voortaan in een piepklein kamertje verder leven. Tussen alle nieuw opgebouwde huizen zijn nog overal gaten met ruines, die eigendom zijn van families die geen geld of goed betaald werk hebben Dit blijft dus een schaduwzijde van de gevolgen van de aardbeving.
Als je ziet wat er allemaal al hersteld is, dan kun je zeggen dat de veerkracht van de bevolking groot is.
Van 2015 tot 2018
Direct na de zware aardbeving in 2015 werd zowel vanuit Nepal als vanuit het netwerk in Nederland contact met ons gezocht. Het duurde even voordat de communicatie op gang kwam en wij zicht kregen op de situatie aangaande onze projecten. Eerst was noodhulp noodzakelijk, de schade aan onze projecten en de mogelijkheden tot herstel waren nog niet te overzien. Duidelijk was al wel dat er heel veel geld nodig zou zijn. We hebben dan ook ons hele netwerk gemobiliseerd via website, facebook en mail. We hebben geprobeerd om de mensen in Nederland van goede informatie uit Nepal te voorzien. De respons was geweldig en hartverwarmend, al gauw hadden we genoeg geld om veel projecten te kunnen uitvoeren.
Lokale kleine projecten en particuliere giften konden we al snel gaan invullen. Via de wereldwinkels werden de gezinnen van de producenten geholpen, vooral in Bhaktapur waar vele werkneemsters huis en have en tijdelijk ook hun werk verloren hadden. We hebben hier alle medewerksters drie maanden salaris gegeven en voor hen die hun huis verloren hadden, een eenmalig bedrag extra. Sari Fair Fashion hielp hierbij mee voor de werkneemsters van de textielwerkplaats. Individuele hulp geven was lastig, er zijn zoveel gedupeerde mensen. Maar een aantal uitzonderingen hebben we gemaakt, we hebben bijvoorbeeld gezorgd voor de financiering van de apothekersopleiding van een meisje, van wie moeder eerst haar man verloren had en door de aardbeving ook haar zoon en huis. De moeder werkte bij Haribol, de pottenbakker. Inmiddels heeft haar dochter de opleiding afgerond en met haar baan heeft ze nu voor zichzelf maar ook voor haar moeder garantie op inkomen.
Op vragen van onze vrienden in Bhaktapur, die hulp vroegen voor de slachtoffers in de opvangkampen, hebben we in overleg met kampleiding gekeken waar hulp het meest nodig was en hier in bescheiden mate geholpen. zie de aardbevingsnieuwsbrieven.
De herbouw van de scholen ging veel geld kosten. Dat had te maken met de hoeveelheid staal en beton die in nieuwbouw verwerkt moest worden, maar ook met de lange aanvoerroute en de slechte en steile wegen. De twee ingestorte scholen zijn opnieuw gebouwd. In Utargot zijn door ons maar vijf van de tien lokalen herbouwd, omdat we vonden dat na ons initiatief de regering de andere vijf zou moeten financieren. En gelukkig heeft deze aanpak gewerkt.
Ook hebben we hulp verleend aan twee scholen in het district Rasuwa. Ze liggen in een gebied waar dragers van onze trektochten wonen. Deze hebben ons benaderd, omdat in deze arme dorpen niets meer overeind stond en ze buiten alle hulp vielen. Pauli is gaan kijken en de situatie was zo ernstig dat we besloten te helpen. Zie scholen Rasuwa
Hieronder in beeld de situatie in Utargot en Daduwa tot aan het gebruik van de noodlokalen. In eind 2016, begin 2017 hebben de leraren weer in de nieuwbouw kunnen les geven. Zie school Utargot en zie school Daduwa
Na de aardbeving heeft een vloedgolf de begane grond van het Siddhi Memorial Hospital onder water gezet. Vele kostbare machines op de begane grond en de auto’s op de parkeerplaats leden grote en meestal onherstelbare schade. De rivier die langs het ziekenhuis stroomt, was bovenstrooms verstopt geraakt, waardoor er na hevige regenval een vloedgolf ontstond. Hier was ook directe hulp noodzakelijk. zie waternieuwsbrief
2018
Ook voor de districten zijn gelden vrij gekomen. Opmerkelijk is dat in Daduwa nu veel huizen uit één verdieping bestaan met een golfplaten dak. Dat betekent dat de mensen geen geld meer hadden om er een verdieping op te zetten. Men vertelde ons dat 90% van de ingestorte huizen opnieuw gebouwd waren of in aanbouw.
Mensen komen op verschillende manieren aan geld voor herbouw, bijvoorbeeld door de verkoop van een stuk(je) grond. De grondprijs is sterk gestegen. In Bhaktapur waar veel boeren wonen, is dat een bron van geld voor nieuwbouw. Maar vooral de miljoenen Nepalezen die in de Arabische staten, maar ook in Australië, Japan en Korea werken, sturen geld naar huis.
In de praktijk kunnen zich problemen voordoen bij de verdeling van hulpgelden van de aardbeving. In Sarsyoo bijvoorbeeld, dat uit 9 verspreid liggende dorpjes bestaat, is door de lokale politiek eerst een deel (meer dan 1/3 zegt men) van het hulpgeld via corruptie in eigen zak terecht gekomen. Vervolgens is de rest slechts in slechts één van de negen deelgebieden terecht gekomen, daar waar de meeste leden van de regerende politieke partij wonen.
In het Kavre Palenchok district zijner ons geen problemen met de toedeling van gelden bekend, waarschijnlijk omdat het tegenwoordig door de nieuwe wegen veel gemakkelijker bereikbaar is. Mechchhe Pauwa heeft geld gekregen om een nieuwe school te bouwen. In Utargot en Bashari Khola is dit inmiddels gebeurd. Ook Pursery Dhada heeft twee nieuwe schoolgebouwen gekregen. En in het Sindhuli district heeft de school in Jalbiri geld gekregen voor een compleet nieuw gebouw naast het twee verdiepingen tellende gebouw dat wij hier een aantal jaren geleden hebben neergezet.
Financieel overzicht waar de door MadatNepal ontvangen donaties ten behoeve van de aardbeving naar toe zijn gegaan.
Inkomsten in Euro:
Giften particulieren voor de aardbeving 109.844,86
Giften particulieren voor SMH hospitaal 16.900,00
Giften wereldwinkels 28.472,16
Gift wereldwinkel voor opbouw scholen 5.309,28
Extra tot en met 31 december 2016 5.379,68
Totaal 165.905,98
Uitgaven:
Aardbevingshulp Siddhi Memorial Hospital 9.000
Overstromingshulp Siddhi Memorial Hospital 6.390
Directe slachtofferhulp opvang bejaarde vrouw 1.500
Medische hulp in bergen 1.000
Inventarisatie door onze projectleiders 1.000
Persoonlijke hulp in tentenkampen 2.000
Hulp Prajapati’s (dekens en schoolgeld) 3.000
Diverse hulp 900
Utargot noodgebouw 2.000
Daduwa noodgebouw 2.000
Herbouw school Utargot 29.940
Herbouw school Daduwa 32.506
Herbouw school Bhadare en Sarsyoo (Rasuwa distr) 56.375
Individuele nood 500
Wereldwinkel gerelateerd
Textiel R. Shrestha opbouw weefhal 2.000
Reparaties en breuk oven Haribol 5.000
Studiekosten dochter Laxmi Koju 1.500
Steun aan personeel Haribol 3.900
Steun aan personeel Sanu 9.020
Steun aan personeel Dambar 1.500
Totaal per zomer 2017 137.031
Herbouw school Parchyang 1, januari 2018 Rasuwa 35.000
Herbouw school Parchyang 2, januari 2019 Rasuwa 45.000
Totaal 217.031
Alle gedoneerde gelden zijn besteed. vanaf 2018 werden aardbevingsgerelateerde projecten gefinancierd vanuit de reserves en vrij besteedbare gelden van Madat.