Wij kregen van het Siddhi Memorial hospital uit Bhaktapur het een leuk filpje toegestuurd. Voor wie het kent, het filmpje is ook opgenomen op het terrein van het ziekenhuis. Zie hier hoe nepalezen corona ervaren: https://www.facebook.com/SMFNepal/videos/2936476449793083/ .

Op 9 mei is de lockdown in Nepal met tien dagen verlengd. Niemand mag het huis uit, behalve gedurende twee uur in de morgen om de noodzakelijke boodschappen te doen. Alles ligt plat. Aan het begin van de lockdown zijn op aanraden van de regering tienduizenden Nepalezen terug gegaan vanuit Kathmandu naar hun geboortedorp op het platteland. Dat was een ware exodus. Nu geldt er een reisverbod, dus ook niemand kan meer terugkeren naar Kathmandu. De lockdown wordt strikt nageleefd.

De regering weet dat bij een echte uitbraak het gezondheidssysteem in Nepal het niet aankan. Er zijn gewoonweg niet genoeg IC-bedden. Er wordt heel goede voorlichting gegeven over hoe men besmetting kan voorkomen. Voorafgaand aan de lockdown heeft het dagcentrum voor de opvang van meervoudig gehandicapte kinderen de ouders uitgebreid voorlichting gegeven hoe ze hun kinderen in deze corona periode thuis het beste kunnen beschermen.

In Nepal geldt voor bijna iedereen dat als er geen werk is, er ook geen inkomen is. Er is dan geen geld om de huur te betalen en geen geld om boodschappen te doen voor de maaltijd. Er wordt bovendien maar mondjesmaat voedsel aangevoerd. Corona zorgt er dus ineens voor dat heel veel mensen nu gewoonweg honger lijden.
Madat Nepal kreeg uit verschillende bronnen signalen dat er door verschillende organisaties voedselpakketten uitgedeeld worden. Het gaat om honderdduizenden gezinnen in nood. De Nepalese regering is op dit moment niet bij machte iets te doen.
Wij hebben twee dagen geleden gelden naar Nepal overgemaakt om de 50 gezinnen van de meervoudig gehandicapte kinderen te ondersteunen met een bedrag van 5000 roepies (37 euro), genoeg om een maand van te leven. Dit doen we op verzoek van het dagcentrum, dat heeft aangegeven dat de ouders van de meervoudig gehandicapte kinderen echt in nood zijn. En indien nodig doen we het hierna nog een keer.

Moona studeert rechten aan de Universiteit in Kathmandu, met ondersteuning van Madat. Moona wil zich vooral gaan richten op het helpen van sociaal kansarme groepen. In haar studie heeft ze zich o.a. verdiept in kinderarbeid in de steenfabrieken in de Kathmanduvallei en daar heeft ze nu haar tweede blog voor Madat over geschreven.

Komt kinderarbeid eigenlijk nog wel voor in Nepal? Moona schrijft:
According to the data, in Bhaktapur brick kilns, altogether 1550 children work and in Kathmandu brick kilns altogether 740 children work. According to a participatory evidence- based action research conducted by child protection center and the institute of human rights communication, 49 brick kilns from the 64 have employed children as child labor. 15 brick kilns are declared as child labor free zone.

Wat zijn de redenen waarom kinderen in steenfabrieken werken? Moona schrijft:
The common answer is poverty but it is not only the reason. Push factors are:

Lack of access in education
Tendency of school dropout
Neglect/ family quarrel
Unemployment and poverty of parents
Social discrimination
Inequality of opportunities in city and village

Pull factors are:
Cheap labor
The belief of owners that children may not go for strike and raise their voice
Irresponsibility and lack of effectiveness of concerned monitoring bodies of government

Hoe komen kinderen terecht in de steenfabrieken? Moona schrijft:
The children are generally hired through the naikes (the mediator). The naikes work is to make sure the availability of worker and lead them while working in the kiln. Also brick kiln owners contact laborers, who work in the kiln on daily basis (coal crushing, wood cutting and wall maintaining). The children who accompany their parents can work there also. But we can also find some child care center established by brick kiln owners. Some children are found with their parents seasonally working at brick kilns, where wages are paid not on daily basis but on the pieces.

Wat zijn de risico’s voor de kinderen? Moona schrijft:
According to the data provided by metropolitan police range Bhaktapur, 12 children drowned in the pits dug at brick kilns in last two decades.

Wat zijn de mogelijkheden om deze kinderarbeid te voorkomen? Moona schrijft:
The presence of children in brick factories with ability to support parents staying without work is almost impossible. Families often have a share of children sweat and toil. Not all the children but many children who are not enrolled in education, work at the brick kiln in the name of helping hand. The child engaged in work hoping to earn more money by making more bricks as the amount will be given as per piece of brick.  The main cause of children working is due to poverty. Hence, it is very difficult to eradicate totally the child working at brick kilns or any other places.

But it is possible. Better slow than never.

Als een vorm van therapie hebben de jongens de afgelopen jaren les gekregen in het schilderen met acryl. Ondanks hun handicap waren de Nepalese taferelen bijzonder goed gelukt. Van de groep van acht jongens leven er nu nog maar drie en ook deze kunnen op dit moment helaas niet meer schilderen, omdat hun spieren dat niet meer toelaten.

Afgelopen jaar hebben we de schilderingen opnieuw onder de aandacht gebracht via de website. Dankzij een verkoopactie van de wereldwinkel Zierikzee en de aankoop van enkele schilderingen door een van onze begunstigers, konden we het centrum afgelopen november 350 euro overhandigen.

De jongens zijn trouwens afgelopen jaar met begeleiders vijf dagen naar Thailand geweest. Verschillende sponsoren hebben de hiervoor benodigde gelden bijeen gebracht om de jongens een laatste onvergetelijke reis te bezorgen. We blijven het centrum steunen, maar vrezen dat dit niet heel erg lang meer zal zijn.

Pradeep heeft ICT gestudeerd en is gesponsord door begunstigers via Madat. We hebben hem tijdens ons bezoek in nov. 2019 gevraagd naar zijn motivatie voor de studie, zijn ervaringen met de studie en zijn kansen op de arbeidsmarkt. Hij heeft tevens een bijdrage voor onze blog geschreven, de volgende tekst is een mix van beide.

De ICT-studie van Pradeep was 4 jaar. Hij begon met 48 medestudenten, 45 daarvan zijn gelijk met hem afgestudeerd. Ik was zeer verbaasd daarover en vroeg hem hoe het kon dat dat aantal zo hoog was. Hij zei dat iedereen super gemotiveerd was en dat dit hun enige kans was om dat wat ze wilden ook te bereiken. Hij schrijft:
I had so much interest and curiosity to learn, to study, to participate, to show my skills and talents. Because of this my family migrated from my beautiful village to this busiest, competitive (city) Bhaktapur, especially for my further studies. It has motivated me a lot to complete my School and High School successfully in about five years. Education was only the key to upgrade my future career. Thank you for encouraging me to study and helping me to be a professional. I am so privileged and humbled and I would like to express how my heart felt, thanks for your generosity.

Opleidingen zijn duur in Nepal en alleen de hele gegoede families kunnen dat betalen. Voor de allerbesten worden overigens ook beurzen gegeven. Mijn vraag was waarom hij deze studie heeft gekozen. Hij schrijft: 
I somehow consider myself as a fortunate person. Because I was sponsored I had this golden opportunity to learn and study computer along with its basic courses and this created a lot of eagerness to be engaged and focus something related in this field.
We live in an age where it is impossible to imagine the day to day functions of the world without the use of technology. However, as citizens of Nepal, we also have to remember that there are places in our own country where people have never seen a television, let alone a computer. It is a sad situation, I like to help raising the technology awareness of the people of our country in sectors such as education, business, finance and healthcare. Idealistic goals are hard to achieve, but it are our ideals that keep us going. IT targets on applications and is set up for all disciplines to establish a greater and desired system. I will perhaps describe me as a technology enthusiast, but IT is the fastest evolving and growing field.

Na afronding van zijn studie heeft Pradeep een vervolgstudie gedaan, samen met 5 andere studiegenoten, die hij in nov. 2019 met succes heeft afgesloten. Met deze extra studie hebben ze een internationaal geldig certificaat verkregen in de toeristenbranche. Het doel van hun studie was om, ieder vanuit zijn eigen specialisatie, samen websites te kunnen bouwen en beheren. De doelgroep zijn o.a. Nepalezen die naar het buitenland zijn gegaan en zichtbaar willen worden in de toeristische wereld.