In november hebben we weer een aantal scholen kunnen bezoeken. Rob Gerritsen is voor ons naar Purseray Dhada en Chauky Dhada gegaan, heeft met lerarenteams gesproken en de nodige foto’s gemaakt.

Purseray Dhada heeft een enthousiast team en de hoofdonderwijzer Surendra heeft zich helemaal ingezet voor de school. Doordat Madat een school met drie lokalen had gebouwd en er een enthousiast lerarenteam was, is het district over de streep getrokken en is er nog een school met drie lokalen gebouwd.  De door ons gebouwde school had door de aardbeving veel schade opgelopen, de nieuwe school die door de regering gebouwd was, had geen schade, zodat na de aardbeving  de school zelf drie noodlokalen heeft neer gezet. De noodlokalen bestonden uit bomen uit het bos met een zijl er over. In oktober 2019 was er een tweede schoolgebouw gereed en geverfd. Ook dit gebouw is door het district betaald.

Van onze gebouwen is nu dus niets meer terug te vinden, alleen de kasten en de boeken voor de bibliotheek zijn er nog. De school heeft 91 leerlingen en vijf leraren waarvan er twee via Madat betaald worden.

Bij ons bezoek op 29 oktober 2019 waren we zeer benieuwd naar het gebruikte materiaal en de ligging van de waterkering van het Siddhi Memorial Hospital in Bhaktapur. Het blijkt een kering te zijn zonder beton of betonnen fundering, maar een muur die bestaat uit plastic zakken gevuld met grond en een rode fijne klei. Deze twee meter hoge muur van zakken is afgedekt met aarde.  De muur loopt aan de binnenzijde hellend af, met aan de voet een gemetselde goot. Tegen de buitenzijde zijn dikke bamboepalen gezet. Het is de bedoeling dat over het geheel een grasmat komt en bamboebegroeiing aan de buitenzijde. Door de bamboewortels zal er geen onderspoeling van de dijk meer kunnen plaats vinden.

Men kon geen permanente betonnen muur aanleggen vanwege het feit dat de regering plannen heeft om er een weg aan te leggen en het dan zo maar zou kunnen zijn dat de muur weer afgebroken moet worden. En ook is zo’n muur heel duur.
Het afgelopen jaar is er tweemaal een flash flood geweest, beide keren succesvol gekeerd door de muur. Het werkt en de investering is goed terecht gekomen.

Er is een plan om op het binnenterrein twee vijvers te aanleggen. Die zijn bedoeld om het regenwater in de moessonperiode op te vangen, omdat als gevolg van de aanleg van de muur er geen natuurlijke afvloeiing meer is. Als de vijvers gaan overstromen, zullen pompen worden ingeschakeld om het water naar buiten te pompen.

De problemen van wateroverlast door de rivier, is een gevolg van het overheidsbeleid. De overheid treft geen sancties tegen het volbouwen van het dal van de rivier en neemt geen maatregelen om de problemen die daar het gevolg van zijn op te lossen. De bergingscapaciteit van het regenwater in de moesson wordt dus steeds kleiner. Van die kant is voorlopig geen bijdrage te verwachten.

My name is Shyam Lama and I am from Thulo Parsel village. I would like to share my side of story to everybody that how the founders of Madat Nepal -Hemmy Clevis and Pauli Gerritsen- had unconditionally supported our family all these years and made us what we are today.

Like any other family in Thulo Parsel, I was born in a poor farmer family. However, my father, Panchabir Tamang, met Pauli during a trekking and that changed everything in our life. She changed the course of faith of our family. After knowing our situation and how we were struggling due to poverty in village, Pauli and Hemmy helped us for our education and much more.  My father worked as a Trekking Guide in seasons and worked for Madat Nepal as a Project Manager too. Madat Nepal also did a lot for our village such as building a school, a health post, organizing free health camps and supporting poor children’s education including me, my brother Bhim B. Lama and my younger sister Suvadra Lama.

If the people like Pauli, Hemmy and Klaas from Madat Nepal wouldn’t reach out their helping hands to us, we would never have become what we are now. We were one of those fortunate kids who got the hands of Madat Nepal on us. With Pauli and Hemmy, we have a very deep emotional connection too. They were always there encouraging us to do our best and to support us financially. Thank you for always being there for us and being our guardian angels.

With the burning desire to get out of poverty and to achieve success, we, (three siblings) grasped the opportunity, studied and worked hard. Eventually, I completed my Bachelor in Computer Science from Purbanchal University, sponsored by Hemmy. After working for years in Nepal, it became clear to me that due to political instability, lack of career opportunities, pathways and low pay in respect to education qualification; I decided to go to the United State for further education and seek an opportunity so that I can provide a better life for my family and myself.

I got the student visa and went for further study. After a long bumpy journey of 6 years struggle, I finally completed my Master’s Degree (Master in Computer Science) in August 2013.  I then started working contract jobs for a couple of years in IT companies.  Later in 2015, I was hired by AT&T, one of the largest Telecommunication in United State, for Senior System Engineer Position and since then I have been working for them.  Now, I am living in San Ramon, California with my wife Kaushila Rana and 3 years old daughter Theia Rana Lama.

My only goal to come to United State was to make enough money so that I can support my family. Since then I have been trying to give them the best life as I can.

My younger brother, Bhim B. Lama, completed his MBBS with the help of Madat Nepal sponsorship in 2015. After practicing for a couple of years, he has been continuing his studies in B.P. Koirala Institute of Health Sciences, Dharan, Nepal  with my help and he just completed his education. He is planning to be back and work in Katmandu so that he can be close to Mom and Dad and take care of them.

My younger sister, Suvadra Lama, also was sponsored by Madat Nepal for her school, +2 and for BSC Nursing.  She completed her Nursing in 2014, since then she is working at Neuro Hospital and making a decent living out of it. Now, she is married to Sontosh Adhikari and has a 2 years old son.

Whatever we have achieved in life today has been possible only because of the help we got from Madat Nepal. When I look back into my past I can’t stop thanking Madat Nepal that has supported us in every step of life making us independent and confident persons that we have become now.

Bhim heeft een bijdrage aangeleverd voor de blog en hij stelt zich daarin voor:

I am Bhim Bahadur Lama resident of Kavre Thulo Parsel son of Kanchha Lama (Panchhabir Tamang) now currently reaching MDGP Master Degree in General Practice and Emergency Medicine in Dharan (Nepal).

Studies worden regelmatig gesponsord door begunstigers van Madat Nepal. In het geval van Bhim hebben wij hem persoonlijk gesponsord via Madat. Bhim schrijft:

You have helped me so much in my studies, my schooling, you paid my College and my MBBS…. And Now MDGP is supported by my family and my brother. You are helping me already a long time, I remember Pauli giving me gifts like remote control car (when I was a kid) and a guitar and paid for my guitar lessons, which was helpful through life till now.

The moment I could read in English in the medium school, I started to dream about being a Doctor. I was not a very brilliant student. But I was always ready to work hard which made it possible to go further in life…and there was and is Madat Nepal which helped me through it, for which I am always grateful.

I have seen Pauli, Rob, Hemmy and Klaas getting older, as they have seen me growing from childhood to adult. They are my next family members to whom I feel good when I meet and wish to be close as possible. The has been inspirational throughout my life. Others have also helped my family and my sister Suvadra Lama and the study of my brother Shyam Lama.

Zijn broer Shyam, die ICT studeerde en nu in de USA werkt, heeft ook een bijdrage geleverd voor de blog en die zal binnenkort te lezen zijn.  
Voor deze en andere opleidingen, zie ook sponsoring studenten

In Bhaktapur is een kleine dagopvang voor jongens met spierdystrofie. We sponsoren dit centrum al bijna tien jaar en inmiddels zijn vijf van de acht jongens overleden. We sponsoren ook elk jaar een uitstapje, waaraan ook een aantal andere jongens met spierdystrofie deel nemen. Hun wereld is heel klein en door een uitstapje met hun begeleiders en verzorgers komen ze er even uit.

Deze jongens hebben als therapie typisch Nepalese taferelen geschilderd met acryl op canvas. Wij hebben ruim dertig stuks ervan in bruikleen. Er zijn twee verschillende afmetingen. De grote zijn ongeveer 50 x 38 cm en de kleinere ongeveer 40 x 30 cm. Ze zijn te koop voor resp. 15 euro en 10 euro. Ze kunnen bij ons in Amersfoort afgehaald worden. Opsturen is prijzig (ca. 10 euro). De opbrengst komt uiteraard ten goede aan de dagopvang.

.

 

 

Klik hier on de andere schilderingen te bekijken.