Eind april 2019 is de bouw van het tweede deel van de school in Parchyang gereed gekomen. Madat Nepal had in 2018 hier al vijf lokalen gerealiseerd en nu zijn er acht lokalen bijgekomen. Het dorp Parchyang ligt in een uithoek van het Rasuwa district en daarom geen hulp ontvangen na de aardbeving. De bewoners waren daarom al erg blij dat Madat hen in 2018 hielp met vijf klaslokalen. Dat er nu nog acht bijgekomen zijn, is voor hen een beetje een wonder. Ze voelen zich gezien en geholpen.

De orkaan Fani heeft behoorlijk huis gehouden in Noordoost India en Bangladesh. De invloed was merkbaar tot in Nepal. Het heeft in de bergen gesneeuwd, wat absoluut ongewoon is voor deze tijd van het jaar en het heeft vooral ook hard gewaaid. De optrekjes van golfplaten van de noodschool zouden dit niet overleefd hebben. De inwoners van Parchyang hebben dan ook laten weten dat ze nu extra blij zijn met de nieuwe school, waarin hun kinderen ook met noodweer veilig les kunnen krijgen.

De nieuwe school staat in de grondverf. Wij willen dit project graag mooi afronden met het laten schilderen van de school. De kosten hiervan zullen ca. € 2500 bedragen, deze wens is opgenomen in de wensenlijst. 

Tweemaal is het Siddhi Memorial Hospital getroffen door een zogenaamde ‘flash flood’. Het was een overstroming die het terrein in korte tijd twee meter onder water zette. Zo kort dat niet alleen belangrijke medische apparatuur niet in veiligheid gesteld kon worden, maar dat het zelfs onmogelijk was om de auto’s van het terrein af te rijden. Beide keren was er grote schade.

Men ging er na de eerste keer van uit dat het een eenmalig ongeluk was. Toen dit echter binnen drie jaar een tweede maal gebeurde, zat de schrik er goed in en wist men dat er echte oplossingen moesten komen. Dat moest op regionaal niveau door het regelen van oplossingen bovenstrooms. Maar die hulp kwam er niet en het volbouwen van het rivierdal gaat gewoon door. Men moest derhalve zelf maatregelen nemen en bekostigen: het bouwen van een muur om het terrein van het ziekenhuis om het water bij een volgende ‘flash flood’ buiten de deur te houden. Dat was geen goedkope maar naar verwachting wel een effectieve oplossing.

Madat Nepal heeft met hulp van de begunstigers geholpen om na de overstroming het ziekenhuis, dat we al meer dan twintig jaar steunen, weer op de been te helpen. Ook bij het bouwen van de muur hebben we ons steentje bijgedragen. En hoewel de financiering daarvan nog niet rond is, kon het ziekenhuis niet anders dan die muur bouwen. Afwachten tot de volgende moessonperiode met zijn wateroverlast was geen optie. Aan de foto’s die we ontvingen is te zien dat de dam gereed is.

 

In Nepal is er een ontwikkeling die je niet meteen zou verwachten. We komen daarmee in aanraking, omdat in Bhaktapur binnen honderd meter vanaf ons appartement al weer een paar jaar geleden een koffie (Barista) bar is geopend en omdat op de binnenplaats van ons hotel nog een tweede Barista bar is gekomen, die nu nog alleen voor trainingen in gebruik is. We hebben nu meestal eerst een ontbijt in ons vertrouwde Shiva Guest House en gaan vervolgens een espresso machiato drinken in Beans, de Barista bar. Ja heus, het is echt genieten.

Waarom een speciale koffiebar voor trainingen, zo vroegen wij ons af. Het blijkt dat jongeren Barista trainingen volgen als ze al een studie visum hebben voor Australië.  Aan het eind van de training krijgen een officieel certificaat, waarmee ze vervolgens naast hun studie in Australië werk kunnen zoeken in een Barista bar. We hebben in november een achttal studenten ontmoet die in Brisbane gaan studeren. Ze volgen de training zeer enthousiast en verwachten -net als hun voorgangers- op deze manier straks werk te vinden om hun studie te bekostigen.

Vanuit de dagopvang kwam de wens om te kijken of een deel van de meervoudig gehandicapte kinderen speciale trainingen zouden kunnen krijgen om hun -zoals dat heet- sensomotorische vaardigheden te ontwikkelen. Direct moesten we denken aan ‘onze’ pottenbakker Haribol. Hij had eerder al een langdurige opleiding pottenbakken voor doofstommen georganiseerd en had daarvoor de doofstommentaal geleerd. Haribol was gelijk bereid een proef training te organiseren.

Besloten werd om de  proef te laten plaatsvinden gedurende ons verblijf in Nepal. Op een vrijdag kwamen negen kinderen met de door ons gefinancierde bus naar de werkplaats van Haribol. Ze werden begeleid door twee vaste krachten en de helper bij het transport.

Haribol zette de kinderen gelijk aan het werk met klei en mallen zodat ze daarmee verschillende figuren konden maken. Haribol werd geholpen door zijn vrouw en één van zijn medewerksters. De kinderen werden vooral gestimuleerd om met twee handen te werken.

Ze waren enthousiast, vooral toen hun eindproducten uit de mal kwamen. Ze mochten daarna eigen vormen maken en een aantal van hen werd ook begeleid op de draaischijf om een eenvoudig kommetje te maken. De begeleiders waren ook enthousiast, omdat de kinderen de tijd van hun leven hadden. Haribol bleek een natuurtalent in het op maat omgaan met de handicap van elk kind.

Gelukkig hoeft het niet bij deze ene keer te blijven. We hebben op 3 december, Wereld Gehandicapten Dag 2018, de toezegging van een sponsor gekregen, dat deze training van de kinderen voor twee jaar door hun gefinancierd zou kunnen gaan worden!
Zie ook www.madatnepal.nl/wensen/

 

 

 

 

 

Waar zijn Rangita Raya en Pancha Maya Tamang na hun opleiding, die gesponsord werd door Madat Nepal, terecht gekomen?
Na het behalen van hun diploma na de tiende klas konden deze twee studentes uit Mechchhe Pauwa een opleiding volgen als vroedvrouw (Auxiliar Nurse Midwife (ANM)) en verpleegkundige (Community Medical Assistant (CMA)). Zij hadden het toelatingsexamen gehaald, de drie anderen niet. Ze hebben een anderhalf jaar durende opleiding gevolgd op een instituut in Banepa. Rangita Raya kon direct aan de slag in de health post in Mechchhe Pauwa, waar ze vandaan kwam en Pancha Maya Tamang vond direct werk in het Scheer Memorial Hospital in Banepa. Ze heeft in deze plaats bovendien een bijbaantje in een apotheek die gerund wordt door twee artsen. Door deze basisopleiding hebben ze nu een gegarandeerd inkomen en kunnen zich vandaar uit verder ontwikkelen als ze dat willen.

In april 2018 zijn twee nieuwe meisjes gestart op de opleiding, Sukatara Dong Tamang als CMA en Sojina Tamang als ANM. Over 1 à 2 jaar willen we weer bloggen over hoe het deze twee jonge dames is vergaan. We hebben het schoolbestuur in Mechchhe Pauwa toegezegd, dat we voor 2019 en voor 2020 elk twee opleidingen gaan financieren. Het zijn investeringen in opleidingen van mensen die daardoor een positieve invloed kunnen gaan hebben op hun omgeving. (Op de foto staan de leerlingen tussen de hoofdleraren van de school en de nieuwe opleiding)