Puni Ram is een meervoudig gehandicapte jongen. Hij is 19 jaar met een verstandelijk vermogen van een 5 jarige. Hij woont sinds de aardbeving met zijn moeder en hun kip in een tent. Sinds afgelopen jaar brengt zijn moeder hem naar de dagopvang. Overdag probeerde zijn moeder wat te verdienen en daarom was hij altijd alleen maar thuis  in de verder bijna lege tent. Alleen met de kip dus. Het enige waar Puni Ram blij en rustig van wordt is als hij een bal in zijn hand heeft. Zijn moeder wilde graag een familie foto. Echter, Pauli had Puni Ram net 4 oude tennisballen gegeven, die hij  niet meer wilde loslaten. Best ingewikkeld met zo’n kip erbij.

Bhim is de zoon van Kancha Lama, onze projectleider voor het bouwen van scholen en de gids van vele van de trektochten, die we tot enkele jaren geleden organiseerden. De opleiding van Bhim tot arts is door een aantal begunstigers van Madat gefinancierd. Er is met hem afgesproken dat hij return service zou verrichten in het berggebied. Dit heeft hij gedaan na de aardbeving, toen zijn hulp erg nodig was en nu, tijdens het gezondheidskamp in nov. 2017 in Thulo Parsel. Dokter Bhim is als algemene arts meegegaan met het kamp. Hij had het nog het drukst van alle artsen. Misschien had het te maken met het feit dat zijn ouders in dit dorp geboren zijn en hij dus als één van hen beschouwd werd. De mensen lieten blijken dat ze trots op hem waren. Ook  psychische problemen hoorde hij aan.  Hij vertelde dat er op het gebied van voorlichting nog heel veel te bereiken is.  Bhim kreeg hulp van twee assistenten van de lokale health post, die hierdoor nieuwe ervaringen konden opdoen.

In onze gezondheidskampen is altijd een KNO-arts aanwezig. Deze arts, Hari Sharma, had ook deze keer in Thulo Parsel weer veel patiënten.  Opvallend was het dat er dit keer geen trommelvliesperforaties waren, in tegenstelling tot het vorige kamp in Mechchhe Pauwa. Volgens Dr. Sharma was dit een gevolg van een betere kwaliteit water in Thulo Parsel en een grotere persoonlijke hygiëne. Deze verklaring lijkt heel aannemelijk, in Mechchhe is een groot gebrek aan water en het water wat er is, is dan ook eerder vuil. Ondanks deze nood is daar nog steeds geen (politieke) oplossing gevonden voor de afronding van ons waterproject.

Een vrouw, die in Kathmandu afgewezen was voor een staaroperatie wegens te hoge bloeddruk, was met haar familie die het kamp had georganiseerd, meegereisd naar Thulo Parsel en hoopte dat ze hier wel behandeld zou kunnen worden. Echter, haar bloeddruk bleek nog steeds te hoog.  Bhim (zie vorige blog) gaf haar medicijnen voor verlaging van de  bloeddruk. En wat een opluchting voor haar, na twee dagen kon ze nu wel geopereerd worden. Hieruit bleek ook weer dat een algemeen arts op een gezondheidskamp heel waardevol  is.

Nog voordat het gezondheidskamp in Thulo Parsel begon, zat er al een jongen te wachten op de trap van de health post. Hij had zijn capuchon over zijn hoofd getrokken. Hij was  erg verlegen, maar vertelde Pauli dat hij de vorige dag kokende olie over zijn handen gekregen had en spetters in zijn hals en gezicht. Bhim, een jonge arts, wiens opleiding door Madat Nepal gesponsord was, heeft zijn wonden verzorgd. Toen de bus met het team op de laatste dag wegreed kwam hij hen bedanken.