Nu er vervoer is, kunnen alle kinderen komen en groeit de wachtlijst. Hiervoor is het centrum te klein ….

 

We hebben een bus!

In 2016 heeft de Wilde Ganzen een wedstrijd uitgeschreven met als hoofdprijs de Gouden Gans van 10.000 euro. We hebben ons ingezet om de prijs te winnen ten behoeve van het vervoer van meervoudig gehandicapten in Nepal. We eindigden bij de laatste vijf, maar werden geen winnaar. Het was spannend tot het laatste moment. We kregen wel -evenals de andere vier deelnemers die de hoofdprijs misten- een cheque van 2000 euro voor een toekomstig project. Dat project zal de uitbreiding van het centrum worden, dat we in 2017/18 willen gaan uitvoeren.

De aanschaf van de bus voor het vervoer van de meervoudig gehandicapte kinderen naar het dagcentrum kon toch worden gerealiseerd, ondanks dat we de Gouden Gans niet hebben gewonnen, vooral dankzij de bijdragen van twee wereldwinkels. In totaal is er een bedrag van 27.000 euro aan het centrum gedoneerd. Van dit bedrag kan het dagverblijf ook drie jaar lang het salaris van een chauffeur betalen.

 

Voordat de bus ging rijden, moest er een inwijdingsritueel (puja) worden gedaan door een priester. Wij waren er getuige van. Na de rituelen kregen moeders en kinderen een verrassingspakket met lekkers.
De bus rijdt nu elke ochtend twee ritten om de kinderen op te halen en ’s middags twee ritten om ze weer naar huis te brengen. De lichtgehandicapte Susil is als transportbegeleider in dienst genomen en zorgt gedurende de rit voor de kinderen, maar voorlopig reist nog een van de begeleidsters van het dagcentrum mee, totdat alles soepel verloopt en iedereen gewend is. Op de bus is een imperiaal gemaakt voor het vervoer van de rolstoelen en er zijn voor enkele kinderen speciale stoeltjes gemaakt, omdat ze niet zelfstandig rechtop kunnen zitten.
De kinderen zijn erg blij en vinden het fantastisch om in de bus te rijden. Nu kunnen ook kinderen naar het centrum komen die dat eerst niet konden. Voor de ouders is het een geweldige opluchting. Slechts één jongen kan niet mee. Hij wordt wagenziek en wordt al panisch bij het idee de bus in te moeten.
De druk op het dagopvang centrum wordt door het dagelijks transport wel groter. Aanvankelijk kwamen er gemiddeld 20-28 kinderen. De maandag wordt het drukst bezocht omdat ze dan muziekles krijgen, wat ze als een feest beschouwen. Nu kunnen alle 41 ingeschreven kinderen in principe elke dag komen. Het is de verwachting dat, doordat er nu transport aanwezig is, de wachtlijst snel groter zal worden. 

> Projecten – Gehandicapten – De moeders
< Projecten – Gehandicapten