Op een topdag had hij meer dan honderd kiezen getrokken …

 

Gezondheidskampen

Oogzorg

Staar kwam veel voor in het gebied rond Thulo Parsel. Het eerste gezondheidskamp was dan ook een oogkamp. Arts en organisator van al onze oogkampen was Bimal Poudyal. Honderden mensen kwamen naar het kamp voor controle. Velen kregen oogdruppels of oogzalf voor ooginfecties of een leesbril aangemeten. Door het medisch team werd veel voorlichting gegeven. Door onbekendheid was er veel angst voor een staaroperatie, slechts acht patiënten kregen een staaroperatie. Het was het eerste kamp en de chirurg kon nog geen nieuwe lenzen inbrengen. Deze acht patiënten kregen dan ook een staarbril.
Bij het tweede kamp, een jaar later, werden al enkele tientallen patiënten aan staar geopereerd, bij wie nu wel nieuwe lenzen werden ingebracht. Bijna twintig jaar lang hebben we oogkampen gehouden. Gedurende drie dagen werden gemiddeld 45 patiënten geopereerd, sommigen aan beide ogen. We maakten alle veranderingen in de technieken mee en hebben het team ook een microscoop voor het centreren van de lenzen kunnen leveren met bijbehorend aggregaat.
De oogkampen hebben een drietal jaren stilgelegen, maar op verzoek van de bevolking hebben we dit in 2016 weer opgepakt en zullen in 2017 nogmaals een oogkamp houden in een ander deel van ons gebied. In 2016 werden tijdens het kamp geen oogoperaties uitgevoerd. De patiënten konden op kosten van Madat naar het nieuwe oogziekenhuis in Banepa reizen waar de operaties plaats vonden.

Tandzorg

Bij het tweede oogkamp hebben we ook tandzorg geïntroduceerd. Dat bleek ook echt nodig. Pramod Rawal en zijn assistent konden zich de eerste jaren alleen maar bezig houden met extracties. Op een topdag had hij meer dan honderd kiezen getrokken. Tijdens de kampen kon hij ook aandacht besteden aan de schoolkinderen. Soms waren forse ingrepen nodig. Elk jaar kwam er wel een leerling van wie het melkgebit niet wilde wijken voor het permanente gebit en er een dubbele rij tanden ontstond. Na een aantal jaren kwam onze tandarts toe aan ‘koude vullingen’, omdat in de bergen geen apparatuur beschikbaar is voor gewone vullingen.  Door voorlichting en de tandkampen, konden we in die gebieden na een aantal jaren al een duidelijke vooruitgang zien op het gebied van tandhygiëne.

 KNO zorg

Onze aandacht was de eerste tien tot vijftien jaar vooral gericht op oog- en tandzorg en daar hadden we de handen aan vol. Het bleek echter nodig om ook aandacht te besteden aan oorproblemen. We introduceerden een KNO-arts in de kampen. Er bleken behoorlijk veel oorontstekingen en trommelvlies perforaties voor te komen. Oor-operaties hebben alleen maar zin bij jonge mensen. Inmiddels hebben enkele tientallen operaties plaats gevonden in een ziekenhuis in de stad Banepa. Dit kon niet ter plekke plaats vinden omdat voor het dichten van de trommelvliesperforaties de patiënt geheel onder narcose gebracht moet worden. Door vooral slechte waterkwaliteit is deze zorg nog steeds nodig.

Huidziekten

We hebben tot nog toe eenmaal een huidarts meegenomen naar een health camp, en wel in Lumbini in het warme zuiden van Nepal. Hier bleek dat deze vorm van zorg eigenlijk standaard nodig is. Er zijn veel verschillende vormen van huidziekten aanwezig. We hebben hieraan tot nog toe echter nog geen invulling gegeven, omdat de kosten voor deze extra arts niet in balans is met het geringere aantal patiënten in het midden berggebied. De laatste jaren is het mogelijk geworden om met de lokale bus naar een gespecialiseerd ziekenhuis in Dhulikhel te reizen.

> Projecten – Gezondheidszorg – School screening
< Projecten – Gezondheidszorg