De stichting Madat Nepal
Madat Nepal is een in 1992 opgerichte ANBI stichting voor het financieren van kleinschalige projecten op het gebied van onderwijs en gezondheidszorg in Nepal. Vrij vertaald betekent Madat Nepal ‘Hulp aan Nepal’.
We begonnen misschien wel als eerste Nederlandse organisatie met structurele medische schoolonderzoeken op het gebied van oog- oor- en tandzorg. Voor de leerlingen van de door ons gebouwde scholen en de nabij gelegen omgeving is er gezondheidsonderzoek bijgekomen. Na het onderzoek zijn er altijd leerlingen die een bril nodig hebben en ook bekostigden wij voor de leerlingen met oorproblemen bijvoorbeeld een operatie van een trommelvlies perforatie. Tegelijkertijd hebben er veel mobiele gezondheidskampen voor de lokale bevolking plaatsgevonden en zijn er oor- en veel staaroperaties verricht, alle met succes.
Op het gebied van onderwijs bouwen we ook na de aardbeving in 2015 nog altijd nieuwe scholen en financieren we de salarissen van onderwijzers. In de loop van de tijd zijn daar bibliotheekjes en het bekostigen van onderwijsondersteunende trainingen voor leraren bijgekomen, maar inmiddels zijn beide activiteiten door de voortgaande ontwikkelingen weer beëindigd.
Inmiddels heeft Madat Nepal vijfentwintig scholen gebouwd, variërend van 100 tot 1300 leerlingen. Vooral na de aardbeving van 2015 hebben we extra aandacht aan scholen besteed in de afgelegen gebieden. Als stichting zijn we tot op de dag van vandaag blij dat we geen NGO hebben opgericht, maar wel een goed netwerk hebben opgebouwd. We konden daardoor dan ook als één van de eerste organisaties na de aardbeving met de wederopbouw van verwoeste scholen beginnen. Op het gebied van onderwijs zijn inmiddels veel zaken door de Nepalese overheid overgenomen, maar dat geldt niet voor de veraf gelegen gebieden waar geen regeringsambtenaren komen.
De stichting financiert ook de salarissen van leraren, lerarentrainingen, de schoolkosten van kinderen of de vervolgopleidingen, bijvoorbeeld tot verpleegkundige.
In de afgelopen dertig jaar werd de Stichting Madat Nepal voor veel uiteenlopende zaken benaderd. Zo werd in een Tibetaans vluchtelingenkamp van 110 woningen de lekkende golfplaten daken vervangen door een betonnen dak en hebben we in Pokhara in twee vluchtelingenkampen de Tibetanen van drinkwater voorzien, onder andere via boringen en een watertoren.
Daarnaast hebben we aandacht gegeven aan inkomsten genererende projecten.
In het geval dat we individuele hulp hebben gegeven, zoals het bekostigen van opleidingen, is dat altijd gekoppeld geweest aan een of andere vorm van return service aan de gemeenschap. In de loop der jaren zijn we naast onze hoofddoelen ingegaan op enkele verzoeken, zoals de bouw van een dagcentrum voor en de zorg van meervoudig gehandicapte kinderen.
De bestuursleden en de nauw betrokkenen doen alles op vrijwillige basis. Het bijzondere van de stichting Madat Nepal is dat er meer dan vijfentwintig jaar lang sprake is geweest van geen overhead. Elke euro die gedoneerd werd, ging voor de volle 100% naar Nepal. Dit was mogelijk omdat de dochterstichting, Madat Nepal Handel, die gerund werd door Wim Klawer, alle overhead voor haar rekening nam. Madat Nepal Handel was een door de landelijke vereniging van wereldwinkels erkende importeur van Fair Trade artikelen uit Nepal, maar is begin 2017 failliet gegaan. Wim Klawer heeft daarna de handel voortgezet onder Madat Fair Treasures. De bescheiden overhead betalen we nu zelf. Veel wereldwinkels hebben ons al die jaren financieel ondersteund en doen dat nog steeds.
Het langdurig begeleiden van projecten totdat de doelgroep zelfstandig verder kon gaan en onze slagvaardigheid bij het verlenen van hulp direct na de aardbevingen, werd verrassend gewaardeerd. De twee Amersfoortse oprichters van Stichting Madat Nepal, Pauli Gerritsen en Hemmy Clevis, mochten dan ook beiden op 26 april 2015 de Ridderorde in ontvangst nemen. Alle betrokkenen in Nepal waren zo blij en vereerd, alsof zij zelf de waardering door de koning opgespeld hadden gekregen.
Dit type projecten voeren we nog steeds uit, maar de laatste jaren is de nadruk komen te liggen op de opvang van 50 meervoudig gehandicapte kinderen en hun families in Bhaktapur. Hoewel de Nepalese regering het internationale verdrag ondertekend heeft dat deze kinderen rechten hebben en de regering een zorgplicht heeft, laat de uitvoering daarvan nog altijd zwaar te wensen over.
Het dagopvang centrum krijgt weinig hulp van de overheid; van de acht stafleden worden er maar drie betaald. Stichting Madat Nepal sponsort het team al vele jaren met een aanvulling op de salarissen. Dit blijven we doen totdat de overheid in Bhaktapur/Nepal zich ervan bewust is dat ook deze kinderen onder het UNICEF Kinderrechtenverdrag vallen.
