Vanuit de dagopvang kwam de wens om te kijken of een deel van de meervoudig gehandicapte kinderen speciale trainingen zouden kunnen krijgen om hun -zoals dat heet- sensomotorische vaardigheden te ontwikkelen. Direct moesten we denken aan ‘onze’ pottenbakker Haribol. Hij had eerder al een langdurige opleiding pottenbakken voor doofstommen georganiseerd en had daarvoor de doofstommentaal geleerd. Haribol was gelijk bereid een proef training te organiseren.
Besloten werd om de proef te laten plaatsvinden gedurende ons verblijf in Nepal. Op een vrijdag kwamen negen kinderen met de door ons gefinancierde bus naar de werkplaats van Haribol. Ze werden begeleid door twee vaste krachten en de helper bij het transport.
Haribol zette de kinderen gelijk aan het werk met klei en mallen zodat ze daarmee verschillende figuren konden maken. Haribol werd geholpen door zijn vrouw en één van zijn medewerksters. De kinderen werden vooral gestimuleerd om met twee handen te werken.
Ze waren enthousiast, vooral toen hun eindproducten uit de mal kwamen. Ze mochten daarna eigen vormen maken en een aantal van hen werd ook begeleid op de draaischijf om een eenvoudig kommetje te maken. De begeleiders waren ook enthousiast, omdat de kinderen de tijd van hun leven hadden. Haribol bleek een natuurtalent in het op maat omgaan met de handicap van elk kind.
Gelukkig hoeft het niet bij deze ene keer te blijven. We hebben op 3 december, Wereld Gehandicapten Dag 2018, de toezegging van een sponsor gekregen, dat deze training van de kinderen voor twee jaar door hun gefinancierd zou kunnen gaan worden!
Zie ook www.madatnepal.nl/wensen/
Margreet berrevoets says
22 februari 2019 at 12:34Wat een leuk iniatief.😀
Allemaal blije gezichten.
Leuk om te lezen, alleen het woord doofstom is niet correct.
De doven mensen vinden dat niet prettig, graag alleen doof gebruiken.
Vriendelijke groet.
Rob Gerritsen says
18 maart 2019 at 21:34Dank je wel voor je reactie. Ik merk nu dat ik het verschil niet weet tussen doof en doofstom. De Nepalezen waar het hier om gaat kunnen niet praten, ook niet een beetje. Zij worden in Nepal mute genoemd en vertaald is dat doofstom. Kortom, zijn er doven en doofstommen of wil je geen verschil maken en allemaal doof noemen?
met vriendelijke groet,
Rob
Margreet says
24 mei 2019 at 10:52Hoi Rob,
Hier in nederland wordt het niet gewaardeerd door de dovengemeenschap.
Ze zijn zeker niet stom/dom
Het is een ouderwets woord en geeft misschien bij lezers het idee dat doven minder intelligent zouden zijn.
Ik heb zelf een dove zoon en weet hoe fel ze erop zijn.
Ik ken de dovenschool in baktapur en steun hen.
Ik zou het prettig vinden als je doven schrijft of ze nu wel of niet praten.
Waarom ze niet praten ligt ook aan het feit dat ze meestal geen gehoorapparaten hebben en geen uitgebreiden logopedie lessen krijgen.
Vriendelijke groet margreet